Mijn verhaal

Hevige buikpijnen…..vaker dan iedere maand tijdens mijn menstruatie. ‘Het hoort erbij’ wordt gezegd en ‘zo erg zal het niet zijn’. Ik geloofde de mensen om mij heen en ik geloofde niet meer mijn lichaam. Op dat moment gaf ik eigenlijk het geloof in mijzelf op, ik gaf mezelf op. Ik ging maar door…..school, sporten, feestjes, met een wit koppie soms van de pijn en vermoeidheid bleef ik doen wat er van me verwacht werd. Goede cijfers op school, ik was erg slim, hoog niveau met sporten en altijd vriendelijk en gezellig. Ik ging lekker door het standaard ‘hoepeltje’

Tot ik in de puberteit kwam en alles deed wat verboden was en ‘verkeerde’ keuzes maakte. Mijn omgeving begreep me niet meer, maar het ergste was dat ik ook mezelf niet meer begreep. Wat gebeurde er met me? Nu weet ik het: ik brak uit! Ik trok het niet meer om een bepaalde rol te spelen.

Ik had een punt bereikt dat ik niet meer om mezelf heen kon. Alleen had ik niet de juiste kennis en niet de juiste begeleiding waardoor ik veel stress kreeg, er trauma’s ontstonden en ik de moeilijke weg koos.

Ik dronk veel en mijn cijfers gingen hard achteruit. Ik was nooit op school, vervalste mijn rapporten, had verkeerde vrienden en glipte ’s nachts het huis uit. Uiteindelijk ben ik, op zestienjarige leeftijd, een jaar naar Amerika gegaan. Een andere omgeving zou me goed doen. Met de kennis van nu weet ik dat wanneer je de oorzaak van het probleem niet aanpakt en niet werkt aan je eigen programmeringen en gewoonten, een andere omgeving op de lange termijn niets zal veranderen. Amerika was geweldig, maar zodra ik weer in Nederland was ging het al snel mis.
Ik kreeg een ‘verkeerde’ vriend en zat 2,5 jaar in een relatie met mentale, lichamelijke en seksuele mishandeling en bedreigingen.

Mijn leven voelde als een hel met nog steeds onbegrip vanuit mijn omgeving én onbegrip voor mezelf.

Met hulp heb ik uiteindelijk kunnen ontsnappen uit die relatie en kwam er licht en liefde in mijn leven. Andy kwam in mijn leven en langzaam hervond ik weer een deel van mezelf.

Ik wist toen nog niet hoeveel schade er in mijn lichaam was ontstaan. Schade van trauma’s en leven in de overlevingsstand.

Mijn lichaam gaf steeds meer signalen en ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten. Eindelijk na jaren vechten om een doorverwijzing kreeg ik de diagnose endometriose. Dat verklaarde een hoop. Vele operaties en met regelmaat een half jaar in de overgang volgden.

En uiteindelijk kwam ook de conclusie dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen. We hebben het nog geprobeerd, maar zonder resultaat. We bleven positief en zijn veel gaan reizen, daar kregen we energie van. In de tussentijd had ik nog steeds regelmatig operaties, ingrepen en die vervelende kunstmatige overgang. Daar bovenop kwamen mijn eigen beperkende overtuigingen en trauma’s. Uiteraard denderde ik ondertussen lekker voort in de ratrace! Niets verwerken, niets helen, maar vooral ‘gewoon’ doorgaan!

Mijn lichaam was op een gegeven moment op en ik belande kantje boord met wondroos en bloedvergiftiging in het ziekenhuis. Ik moest een week aan het infuus en het was de eerste vorm van een burn-out. Volgens de artsen had ik het niet kunnen navertellen als ik een paar uur later in het ziekenhuis zou zijn aangekomen.

Nadat ik was ontslagen uit het ziekenhuis ging ik doodleuk verder waar ik gebleven was. Topsport, afstuderen, meer dan fulltime werken, Endometriose, feestjes en leuk doen. Ik probeerde de signalen te negeren met wat alcohol en Ibuprofen en ging weer door.

Maar de pijn was vaak ondraaglijk waardoor ik op een gegeven moment toch besloot om me helemaal te verdiepen in natuurgeneeskunde en hoe ik mezelf zou kunnen ondersteunen met de juiste voeding. Want de andere optie vanuit het ziekenhuis was het verwijderen van mijn baarmoeder en dat wilde ik niet. Het besef kwam dat wanneer ik zonder pijn maar met baarmoeder door het leven wilde gaan, ik daar zelf voor moest werken, want helen en herstellen gaat niet vanzelf.

Het was een zoektocht en naast steun vanuit mijn omgeving voelde ik ook weerstand. Maar hoe meer ik erover leerde, hoe meer ik geloofde dat o.a. voeding een medicijn was! Ik begon me beter te voelen, de pijn werd minder en ik was op een gegeven moment al een jaar schoon.
Een jaar lang was ik echt heel consequent en dedicated, alleen maar gezonde voeding, geen alcohol, geen suikers, geen troep. Ik besloot toen ook te stoppen met de pil, om echt even goed te detoxen van alle operaties, medicijnen en hormonen. Sidenote: voor mijn endometriose moet ik de pil continue slikken omdat het weefsel anders te snel groeit, ik slikte dit dus niet als anticonceptie.

En toen ineens…een maand nadat ik was gestopt met de pil……
Zwanger….😊
Wat……dit is niet echt……dit kon niet waar zijn!! Het is vast een fout, het zal vast alsnog misgaan…..maar Ralph is nu 8 jaar  ons kleine wonder. Zo dankbaar. En hier is bij mij de liefde voor voeding, natuurgeneeskunde en de wonderlijke werking van ons zelfherstellende vermogen gestart!

Vandaar dat ik ook met veel liefde dit wil delen en hier anderen mee wil helpen!!

Mijn zwangerschap was verschrikkelijk……9 maanden pure ellende. Ontzettend veel en hevige buikpijn aanvallen, ik had toen een burn-out met heftige paniekaanvallen en hyperventilatie. Ik was van de trap gevallen en had mijn elleboog gebroken, 30 weken overgeven en ziek zwak en misselijk en vaak met spoed naar het ziekenhuis omdat ze dachten dat er wat mis was.  En aan het einde van de zwangerschap zelfs nog een beginnende zwangerschapsvergiftiging en viel ik met regelmaat flauw.

Ralph is uiteindelijk ingeleid maar vanaf het moment dat hij was geboren was er rust, een bepaalde kalmte….een intens geluk.
Ralph was (en is) de meest blije en tevreden baby en kind ever…..puur genieten vanaf dat moment.

We besloten om voor 4 jaar te emigreren naar Aruba. Weg uit de ratrace, met zijn drietjes, een simpel leven op een eiland en waar ik de tijd kreeg om echt eens goed bij te komen, om aan mezelf te werken. En dat ben ik gaan doen! Die periode wilde ik intens genieten van het moederschap, van Ralph. Ik wilde met zijn 3en genieten van het leven daar. Ralph een ontspannen start van het leven geven wat hij zo verdiende na alle early life stress die hij had ervaren en mezelf alle tijd liefde en aandacht gunnen om te herstellen en uit te zoeken wat ik nou echt wilde en wie ik nou echt ben.

Het was mooi, maar ook confronterend. Ik heb veel opleidingen gedaan van voedingsdeskundige, coachingsopleidingen, vitaliteitscoach, certifeid Interrogation expert en meer. Ook ben ik een jaar lang begeleidt door 2 mentors die mij hebben geholpen met mijn patronen en beperkingen en alles wat met het brein te maken heeft. Daar is mijn eigen herprogrammatie gestart. Daar is mijn liefde voor het brein en het lichaam gestart. De oorzaak aanpakken en niet het gevolg. Zodat ik niet voor een derde keer in een burn-out beland. En natuurlijk ook om alle informatie door te kunnen geven aan Ralph. Want hoe mooi is het dat ik al mijn kennis aan hem kan doorgeven.

In Nederland ben ik me hier nog verder in gaan verdiepen met opleidingen (Brain Balance coach, Breathwork & Trauma release en natuurgeneeskundig therapeut i.o.) en ik leer gelukkig nog iedere dag bij. Want niet alleen voeding en het brein maar ook Ademwerk, stress- en trauma release is een heel belangrijk onderwerp binnen mijn coaching en trainingen.

Met mijn verhaal hoop ik jou te kunnen inspireren en te motiveren om weer te geloven in het zelfherstellend vermogen van jouw brein en lichaam. Jij hebt de regie over je eigen leven….als ik het, kan jij het ook ♥